Żywokost lekarski – na trudno gojące się rany

Opublikowany przez: apis74 2011-08-16 11:58:12

Kiedyś zioło to było bardzo popularne i stosowane w przypadku trudno gojących się ran i kaszlu. Obecnie jest już trochę zapomniane, ale nadal w aptekach można kupić maść z wyciągiem z tego ziela.

Żywokost lekarski (Symphytum officinale) jest szorstką, okazałą, wieloletnią rośliną, o rozgałęzionej górą łodydze, dochodzącej do około 1 metra wysokości. Liście ma szerokie z bardzo dobrze widocznym od spodniej strony unerwieniem. Kwiaty są dość duże, w kształcie dzwonków, koloru fioletowego. Kwitną w maju i w czerwcu.

Żywokost rośnie praktycznie w całej Polsce, a szczególnie na wilgotnych polach i łąkach, w rowach, na żyznych madach rzecznych.

Surowcem, który się wykorzystuje w celach leczniczy jest korzeń. Zawiera on alantoinę (około 1%), śluz (10-15%), garbnik (2-3%), alkaloidy (m.in. cynoglossynę, echidyninę, konsolicynę, symfytinę), kwasy polifenolowe i inne składniki.
Alantoina pobudza rozwój komórek i przyspiesza ich podział, czyli pomaga w gojeniu się ran naskórka i błon śluzowych przewodu pokarmowego, działa ściągająco, wzmacnia siły obronne organizmu.

Nadal stosowany jest zewnętrznie – w postaci okładów lub maści - przy odmrożeniach, oparzeniach, egzemie, ropniach i owrzodzeniach żylakowych. Pobudza rozwój komórek przy ubytkach skórnych. Papka z korzenia żywokostu była także używana do okładów w przypadku złamań – stąd wywodzi się właśnie nazwa rośliny.

Zawarte w roślinie garbniki działają przeciwbakteryjnie, a inne składniki również przeciwzapalnie. Kiedyś jako mieszanka z innymi ziołami był stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a w postaci syropu przy problemach z górnymi drogami oddechowymi i przy kaszlu. Jednak obecnie po stwierdzeniu, że zawiera składniki toksyczne zakazano jego stosowania wewnętrznego.

Źródła: „Świat roślin, skał i minerałów” – praca zbiorowa, „Ziółka i my” – Irena Gumowska