Cesarskie cięcie to operacja chirurgiczna polegająca na przecięciu powłok brzusznych i wydobyciu dziecka z brzucha mamy. Operację tę wykonuje się w częściowym znieczuleniu zewnątrzoponowym lub podpajęczynówkowym podawanym w rdzeń kręgowy, które powoduje znieczulenie dolnej części ciała (od pasa w dół), podczas gdy pacjentka pozostaje przytomna. Cesarka może być planowa lub nagła. Na nagłe rozwiązanie ciąży nie mamy wpływu i nie możemy go przewidzieć. Natomiast do planowego rozwiązania ciąży istnieją konkretne wskazania do cesarskiego cięcia. Czasem jest ona również wykonywana „na żądanie” mimo iż jest poważnym zabiegiem chirurgicznym i wiąże się z powikłaniami.
Zobacz także: Blizny po CC albo ranach? To nie musi być kłopot!>>
Poród naturalny a cesarskie cięcie
To prawda, że poród nie należy do najprzyjemniejszych rzeczy, ale tak to zostało zaprojektowane i naturalnie tak właśnie powinno się odbywać. Jak sama nazwa wskazuje poród siłami natury jest zgodny z naturą człowieka i w taki właśnie sposób dziecko powinno przychodzić na świat. Jest to dla niego najlepsza droga, pokonując którą zdobywa dodatkowe umiejętności przygotowujące go do życia poza łonem matki. Przede wszystkim maluszek otrzymuje niezbędną florę bakteryjną, która chroni go przed infekcjami. Przeciskając się przez kanał rodny z jego płuc wyciskany jest płyn owodniowy, który w nich krążył w czasie ciąży. Dzięki temu płuca malca są gotowe do zaczerpnięcia pierwszego oddechu. Trudy porodu nie są więc tylko drogą przez mękę, ale służą dobru dziecka.
Czasem jednak natura nie jest w stanie pomóc nam urodzić i rozwiązanie ciąży przez cesarskie cięcie to jedyna możliwość zminimalizowania powikłań grożących maleństwu podczas porodu naturalnego. Istnieje szereg wskazań do cesarskiego cięcia, które już w czasie ciąży lekarz powinien uwzględnić przy planowaniu porodu.
Wskazania do cesarskiego cięcia - planowanego
- Łożysko przodujące – gdy łożysko umiejscowione jest w dolnej części macicy, blisko ujścia szyjki macicy. W czasie porodu naturalnego łożysko zostanie wypchnięte jako pierwsze co grozi niedotlenieniem dziecka i zagrożeniem jego życia.
- Niewłaściwe ułożenie dziecka – inne niż główką w dół, czyli poprzeczne, twarzyczkowe, nóżkowe, pośladkowe lub podłużne miednicowe.
- Dysproporcja płodowo-miednicowa – czyli zbyt duże dziecko z wagą powyżej 4,5 kg, a szczególnie, gdy jego główka jest większa w stosunku do wielkości miednicy matki. Wtedy jest fizycznie niemożliwe, aby dziecko przecisnęło się przez kanał rodny. Takiej dysproporcji może nie dać się zauważyć w czasie ciąży podczas rutynowych badań. Gdy ujawnia się ona dopiero podczas porodu, wtedy lekarz decyduje o przeprowadzeniu cesarskiego cięcia.
- Choroby matki - które utrudniają poród naturalny, na przykład choroba płuc, niewydolność układu krążenia, patologie kręgosłupa, cukrzyca, zakażenie wewnątrzmaciczne, zakażenia opryszczką, a także nosicielstwo wirusa HIV.
- Poważna wada wzroku – podczas której wysiłek może spowodować odklejenie się siatkówki oka.
- Wcześniejsze operacje macicy – wszystkie inwazyjne zabiegi macicy, powodujące jej przecięcie i zrośnięcie się, w tym również wcześniejszy poród przez cesarskie cięcie z cięciem pionowym.
- Guzy mięśniowe w kanale rodnym.
- Zaburzenia rozwierania się szyjki macicy.
- Urazy w obrębie dróg rodnych – zwłaszcza urazy miednicy, dysplazje stawów biodrowych.
- Wskazania psychiatryczne – silny lęk przed porodem, fobie, inne zaburzenia psychiczne mogące spowodować traumę i komplikacje podczas porodu.
Wskazania do cesarskiego cięcia – nieplanowanego
Gdy akcja porodowa rozpocznie się prawidłowo, ale w czasie jej trwania nie postępuje, lub coś ją utrudnia konieczne jest przeprowadzenie zabiegu cesarskiego cięcia ze wskazań nagłych. Przeprowadza się je najczęściej w znieczuleniu ogólnym, czyli narkozie. Do wskazań nieplanowanych należą:
- Nieprawidłowa akcja porodowa – zbyt wolne lub zatrzymane rozwieranie szyjki macicy i słaba akcja skurczowa, która powoduje przedłużenie się czasu porodu. Im dłuższej trwa poród, tym większe powstaje ryzyko niedotlenienia dziecka, co może powodować zaburzenia tętna i zagrożenie życia maluszka,
- Zaburzenia tętna płodu podczas porodu – spowodowane różnymi czynnikami, m.in. nieprawidłową akcją porodową lub przedwczesnym odklejeniem łożyska. Może to doprowadzić do niedotlenienia dziecka, które zagraża jego życiu.
- Poważne dolegliwości u matki – takie jak gorączka czy stan przedrzucawkowy.
- Poród przedwczesny – istnieje wtedy duże ryzyko uszkodzenia lub śmierci dziecka.
- Przedwczesne oddzielenie się łożyska – zwłaszcza, gdy następuje wtedy również krwawienie z macicy lub wypadnięcie pępowiny.
Cesarskie cięcie powinno być przeprowadzane tylko i wyłącznie z powodu powyższych wskazań zagrażających życiu matki i dziecka. Najlepszą sytuacją dla matki, a przede wszystkim dziecka jest wykonanie cesarki, gdy rozpocznie się już akcja porodowa. Wiadomo wtedy, że maleństwo jest już zupełnie gotowe do przyjścia na świat i nie grozi mu wcześniactwo jak w przypadku planowanej cesarki z terminu, który może być mylnie wyliczony. Jeśli nie jest to konieczne, ciąża przebiega prawidłowo i nic nie wskazuje na jakiekolwiek zagrożenie życia podczas porodu naturalnego nie ma powodów do żądania od lekarza skierowania na cesarskie cięcie. Stało się ono dość popularne i wiele kobiet ze względu na uniknięcie bólu decyduje się na taką formę porodu. Jednak trzeba pamiętać, że jest to interwencja medyczna i jeśli nie jest wskazana lepiej jest jej unikać.
ZOBACZ TAKŻE: