Najczęstszymi przyczynami ukrywania przemocy domowej jest strach oraz wstyd. Ofiary boją się ujawnić swojego kata – boją się jego zemsty, oraz wstydzą się przyznać otoczeniu (rodzinie, przyjaciołom, sąsiadom): „Mam problem, pomóżcie”. Należy jednak uświadomić sobie, że nawet najgorszy (w naszym mniemaniu) wstyd, jest lepszy od życia w ukryciu.
Jeśli Ty lub twoje dzieci doświadczacie przemocy domowej na początek zastanów się czy masz wokół siebie osoby Ci życzliwe – może to być sąsiadka, przyjaciółka, siostra, brat, rodzice. Porozmawiaj z kimś o swoich problemach – być może właśnie ta osoba jest w stanie ci pomóc. Pamiętaj że musi to być osoba którą darzysz zaufaniem. Jeśli nie znasz takiej osoby, czujesz się samotnie o pomoc możesz zwrócić się także do instytucji państwowych, ponieważ przemoc rodzinna jest przestępstwem ściganym prawnie.
Sprawdź, czy jesteś ofiarą przemocy?
Czy ktoś z twoich bliskich…
- bije cię, uderza, popycha, policzkuje, szarpie?
- zabiera twoje pieniądze, każde Ci o nie prosić?
- niszczy przedmioty należące do ciebie?
- izoluje Cię od rodziny i przyjaciół?
- rani Cię w sposób słowny – obrzuca obelgami i wyzwiskami?
- zmusza Cię do robienia upokarzających rzeczy?
- wykorzystuje Cię seksualnie wbrew twojej woli?
- grozi, że Cię zabije?
Jeżeli na któreś z powyższych pytań odpowiedziałaś(łeś) twierdząco istnieje dość duże prawdopodobieństwo że jesteś ofiarą przemocy domowej.
Co zrobić w sytuacji kryzysowej
Musisz pamiętać że za przemoc w rodzinie odpowiedzialny jest jej sprawca, który znęcając się nad swoimi bliskimi popełnia czyn karalny. Przestępstwo to jest ścigane przez prawo. Nic nie usprawiedliwia przemocy, nawet alkohol.
Jeżeli jesteś ofiarą przemocy i mieszkasz w okolicy Olsztyna:
- Możesz zgłosić się do:
- Ośrodka Interwencji Kryzysowej prowadzonego przez Archidiecezję Warmińską Caritas (ul. Grunwaldzka 45, Tel. 89 - 523- 64 – 02).
- Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie (ul. Bałtycka 37a IV piętro, Tel. 89 – 534 – 09 – 84) który oferuje między innymi: darmowy pobyt na terenie ośrodka do 3 miesięcy, diagnozę oraz poradnictwo: psychologiczne, pedagogiczne, socjalne, medyczne, prowadzenie terapii indywidualnej oraz grupowej.
- Zadzwonić pod Olsztyński Telefon Zaufania: 89-92-88
- Zadzwonić pod Policyjny Telefon Zaufania: 89 – 522-33-99
- Pracownika socjalnego w swoim regionie (MOPS lub GOPS) który skieruje Cię do odpowiedniej instytucji.
- Poinformuj o fakcie znęcania się nad Tobą i Twoją rodziną Policję lub Prokuraturę.
- Jeżeli zostałaś(łeś) pobity lub twoje dzieci zostały pobite zgłoś się na pogotowie i poproś lekarza o pomoc oraz obdukcję.
Procedura „Niebieskiej Karty”
„Niebieska karta” to dokument służbowy wypełniany najczęściej przez funkcjonariusza policji (ale nie tylko) w przypadku stwierdzenia przemocy w rodzinie. Wypełnienie „Niebieskiej Karty” nie jest równoznaczne ze złożeniem zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, nie stanowi podstawy do wszczęcia postępowania karnego. Jednak w przypadku wszczęcia postępowania karnego przeciwko sprawcy może ona zostać wykorzystana jako dowód procesowy.
Nie musisz się bać ani wstydzić. Zarówno policjanta jak i pracownika socjalnego oraz pozostałe osoby uprawnione do zakładania „Niebieskich Kart” obowiązuje tajemnica zawodowa. Zgłoszenie przemocy domowej zawsze wiąże się z koniecznością wypełnienia „Niebieskiej Karty”, pamiętaj że została ona stworzona po to, aby Ci pomóc, więc masz prawo domagać się jej wypełnienia.
Do dnia 1 sierpnia 2010 roku możliwość realizacji procedury „Niebieskiej Karty” posiadały jedynie dwa podmioty: policja oraz pomoc społeczna. Od momentu wprowadzenia nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie zakładanie „Niebieskiej Karty” leży w kompetencjach pięciu podmiotów tj.: pomocy społecznej, policji, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, oświaty i ochrony zdrowia.
Karta A i karta B
Karta A jest wypełniania przez funkcjonariusza policji lub pracownika ww. podmiotów przeprowadzających interwencję. Zaznacza się w niej takie dane jak: czas, miejsce, dane osobowe, stan trzeźwości uczestników, a także ocenę przebiegu zdarzeń. Bardzo ważnym elementem karty, jest wpisanie danych o dzieciach, które podczas interwencji obecne były w mieszkaniu. Funkcjonariusz musi opisać również działania, które zostały podjęte wobec sprawcy.
Karta B powinna zostać wręczona osobie pokrzywdzonej, ponieważ zawiera między innymi prawa ofiary przemocy w rodzenie, a także informacje w jakich sprawach mogą złożyć zawiadomienie o przestępstwie i wniosek o ściganie sprawcy oraz z jakiej pomocy mogą skorzystać.
Podczas interwencji osoba wypełniające „Niebieską Kartę” będzie potrzebowała twoich danych personalnych, oraz będzie zadawała pytania, takie jak:
- Kto i kiedy cię skrzywdził?
- Kim jest dla ciebie sprawca?
- Na czym polega przemoc?
- Czy byli świadkowie zdarzenia?
W ramach procedur związanych z „Niebieską Kartą” policja jest zobowiązana do regularnego monitorowania sytuacji w rodzinie (najczęściej co miesięcznego).
Niezbędna terapia
Aby uporać się z trudnymi wspomnieniami i móc zacząć „żyć na nowo” należy poddać się terapii. Terapia dotyczy zarówno dorosłej osoby pokrzywdzonej jak i dzieci. Może być przeprowadzana w sposób indywidualny lub grupowy, o jej przebiegu zadecyduje specjalista.
Pamiętaj:
Nie ma nic wstydliwego w szukaniu pomocy gdy padasz ofiarą przemocy domowej.
Sytuacja, w której się znalazłaś(łeś) nie jest Twoją winą, winny jest jedynie Twój oprawca i to on powinien się wstydzić.
Każdy człowiek ma prawo do nietykalności osobistej oraz nienaruszalności godności.
Istnieje również przemoc psychiczna – nie musisz mieć siniaków, otarć, złamanych kości by być ofiarą przemocy w rodzinie.
Przemoc w rodzinie jest przestępstwem ściganym przez prawo. Nie chroń swojego kata – nie zasłużył na to.
Przemoc domowa zdarza się w każdej grupie społecznej, niezależnie od poziomu wykształcenia czy sytuacji ekonomicznej.
