Wśród najczęstszych sposobów maskowania zaburzeń seksualnych mężczyźni wymieniają ucieczkę w pracę oraz tłumaczenie się zmęczeniem. Niespełna 10 proc. panów ukrywa zaburzenia seksualne przed partnerką, zasłaniając się odczuwaniem różnych dolegliwości (raport On Board PR).
Mówić i słuchać
Mimo że mężczyźni ogólnie określani są jako twardziele, w kwestiach związanych z zaburzeniami seksualnymi potrzebują bardzo delikatnego i wyważonego podejścia. To trudne zadanie, wymagające przemyślanej strategii oraz wzajemnej współpracy między samymi partnerami — rozmawiać o tym i razem szukać wsparcia i pomocy u specjalisty, np. seksuologa.
Kobieta czuje się winna
Zaburzenia seksualne u mężczyzny mogą prowadzić do spadku samooceny partnerki. Co trzecia Polka zapytana o to, jak reaguje, kiedy zauważa u swojego partnera zaburzenia seksualne odpowiada, że myśli, że nie wzbudza u niego pożądania.
Natomiast tylko 19 proc. mężczyzn zdaje sobie sprawę z tego, że kobiety mogą upatrywać przyczyn ich problemów w sobie. Natomiast więcej panów niż pań myśli, że partnerka w przypadku zauważenia u nich zaburzeń seksualnych podejrzewa ich o zdradę.
I na koniec — zaledwie 1 proc. kobiet jest zdania, że zaburzenia seksualne u partnera są pretekstem do zakończenia związku.
prof. Zbigniew Lew-Starowicz, seksuolog:
— Trudno dziwić się, że panie w przypadku niedomagania swojego partnera myślą, że problem jest po ich stronie. Kobiety już od okresu dojrzewania doświadczają pożądania ze strony mężczyzn.
Dzięki temu czują się atrakcyjne. Jednak kiedy mężczyzna unika zbliżenia lub widoczny jest brak reakcji fizycznej, jego partnerka myśli, że nie wzbudza pożądania i obwinia siebie za tę sytuację.
Dlatego poczucie własnej wartości spada nie tylko u mężczyzny doświadczającego zaburzeń seksualnych, ale także u jego partnerki.
