Pierwsze dziecko jest zazwyczaj najbardziej wyjątkowe. Wiąże się ono z poczuciem niesamowitości przyjścia na świat żywej istoty oraz spełnieniem rodzicielskich marzeń. Już w starożytności pierworodne dziecko odgrywało szczególną wartość w rodzinie. Ta szczególna wartość to było dziedziczenie królestwa i wszelkich bogactw, ale też i tragiczny jej wymiar jak składanie pierworodnego dziecka w ofierze bogom. Pamiętaj jednak, że każde dziecko potrzebuje poczucia przynależności i musi wiedzieć, że jest tak samo ważne jak pozostałe rodzeństwo. Kolejność urodzenia może ci pomóc zrozumieć, jak twoje dziecko postrzega swoje miejsce w rodzinie i świecie.
Faworyzowanie pierwszego dziecka
Z przyjściem na świat pierwszego dziecka bardziej dbasz o swoje zdrowie i samopoczucie . A gdy się już urodzi, niepokoisz się, czy na pewno dobrze się rozwija. Brak doświadczenia nie pozwala ci podejść spokojnie do trenowanych przez dziecko nowych zachowań czy sposobów rozładowywania napięcia, powodując nierzadko poczucie bezradności i niepokoju. Na skutek ogromnego twojego zaangażowania , ale również całej rodziny , najstarsze dzieci rozwijają się w większości przypadków szybciej niż następne rodzeństwo. Szybciej zaczynają mówić, uśmiechać się i chodzić. Często jednak wychowujesz je na swoje podobieństwo, chcąc by dziecko dokonało tego, czego tobie się nie udało dokonać.
Kolejność narodzin a zachowanie dziecka
Pierwsze dziecko wychowujesz według reguł książkowych i nieraz bardzo sztywnych norm. Jednak jego uprzywilejowana pozycja czasem nie trwa długo, bo tylko do czasu przyjścia na świat kolejnego dziecka. Pomimo, że starałaś się przygotować starszaka na narodziny siostry czy brata, dziecko nie jest w stanie zrozumieć , co dzieje się w jego świecie i czuje się zagubione. Jest to ciężki okres dla niego, który powinnaś pomóc mu przejść. Dzięki doświadczeniom z dzieciństwa najstarsze rodzeństwo jest zwykle bardzo odpowiedzialne, nierzadko też i perfekcyjne. Zazwyczaj oni realizują pragnienia i marzenia rodziców będąc wzorowymi dziećmi. Opiekując się młodszym rodzeństwem przenoszą one tę rolę na słabszych kolegów i koleżanki. Najstarsze dziecko jest zwykle najbardziej podobne do rodziców, gdyż spędziło z nimi najwięcej czasu, mogąc ich obserwować i naśladować.
Środkowe dziecko często jest w trudnym położeniu. Mnie ma ono przywilejów najstarszego dziecka i nie poświęca mu się tyle uwagi co najmłodszemu. Często środkowe dzieci szukają sposobu na określenie siebie. Stawiają opór rodzicielskim oczekiwaniom i wybierają nietypowe zainteresowania. Z reguły większą uwagę poświęcają rówieśnikom niż dorosłym i przez resztę rodziny postrzegani są jako buntownicy.
Najmłodsze dziecko często jest pupilkiem całej rodziny. Bywa urocze i przyjacielskie oraz potrafi z łatwością nakłonić innych, by się o nie zatroszczyli. Często masz wobec niego mniejsze oczekiwania i rozluźniasz zasady panujące w domu, nim się jeszcze narodzi.
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
Jak stworzyć więź między przyrodnim rodzeństwem?>>
Kłótnie i bójki rodzeństwa - kiedy wkraczać, a kiedy przeczekać?>>
