Za czasów mojego dzieciństwa nikt nie miał takich dylematów. Naturalne w każdej rodzinie było posiadanie rodzeństwa (i to liczniejszego niż jeden brat czy siostra), naturalne też było, że mieszkamy w jednym pokoju. Z biegiem lat taka sytuacja oczywiście stawała się uciążliwa i każdy marzył o posiadaniu własnego pokoju, ale warunki na to nie pozwalały, więc każdy godził się z tym co ma. Współcześnie mieszkania są większe, a domy buduje się w innym stylu, dzięki czemu przewidziane są oddzielne sypialnie dla członków rodziny. Oczywiście nie każdy ma duże mieszkanie czy dom, w którym dla każdego jest urządzona oddzielna sypialnia. Jednak czy wspólny pokój dla rodzeństwa to taki zły pomysł?
Kiedy maluchy mogą mieć wspólny pokój?
Zazwyczaj bywa tak, że pierwsze dziecko ma swój oddzielny pokój, a gdy przychodzi na świat młodszy brat czy siostra zostaje dokwaterowane do starszaka. Początkowo większość rodziców decyduje się na umieszczenie noworodka, a potem niemowlaka w swojej sypialni, aby mieć do dziecka dostęp w każdej chwili. Również dlatego, żeby maluch nie budził starszego dziecka. Gdy młodsze dziecko jest już większe można je przenieść do pokoju starszej siostry czy brata. Kiedy to zrobić? Nie ma tu jakiejś zasady, według której łatwiej będzie wam wyznaczyć czas wspólnego zamieszkania rodzeństwa w jednym pokoju. Niektóre maluchy od początku lub już po kilku tygodniach rodzice przenoszą do dziecięcego, wspólnego pokoju, inne dopiero po kilku miesiącach. Wszystko zależy od sytuacji, a także nastawienia rodziców i starszego z dzieci. Im mniejsza różnica wieku dzieli dzieci tym szybciej mogą one zamieszkać razem w jednym pokoju. Gdy dziecko jest dużo starsze trudniej jest mu się pogodzić z taką zmianą i faktem, że nagle musi dzielić z kimś swój pokój. W takim przypadku musicie przygotować malca do tej zmiany, tłumacząc mu, że dzieląc pokój będzie mógł się wspólnie bawić i spędzać dużo czasu razem z młodszym bratem czy siostrą. Najlepiej, gdy rodzeństwo mieszkające we wspólnym pokoju będzie dzieliła różnica wieku nie większa niż 3 lata. Wtedy łatwiej będzie im się między sobą porozumieć.
Wspólny pokój dla rodzeństwa - zalety
- dzieci więcej czasu spędzają razem, wspólnie się bawią i zasypiają,
- mają ze sobą lepsze relacje – wspólne, częste przebywanie pozytywnie wpływa na ich relacje, lepiej się dogadują, zawsze mają z kim porozmawiać,
- dzielenie się wspólną przestrzenią wpływa na umiejętność dzielenia się z innymi, dzięki temu dzieci nie są egoistyczne, stają się bardziej tolerancyjne, uczą się szacunku wobec siebie, zrozumienia potrzeb drugiej osoby i ustępowania sobie w różnych sytuacjach,
- wspólne przebywanie uwrażliwia maluchy na potrzeby drugiego człowieka, uczy empatii, współpracy, kompromisów oraz rozwiązywania konfliktów. Wszystkie te cechy są bardzo ważne i przydatne w dorosłym życiu w społeczeństwie,
- obecność drugiej osoby podczas zasypiania pozytywnie wpływa na jakość snu. Dziecko łatwiej zasypia i lepiej się wysypia, śpi głębokim snem, gdyż ma poczucie bezpieczeństwa, dzięki obecności tej drugiej osoby.
Jak uniknąć konfliktów rodzeństwa?
Wspólne mieszkanie w jednym pokoju zwłaszcza dzieci odmiennej płci może powodować również wiele konfliktów. Skutecznie im zaradzisz dobrą organizacją przestrzeni. Gdy pokój jest bardzo mały, a masz do dyspozycji drugi to lepiej nie umieszczać w nim dwójki lub większej ilości dzieci. Najlepiej, gdy maluchy mają do dyspozycji większą przestrzeń, w której da się wygospodarować oddzielne, „prywatne” kąciki dla każdego z nich. Może to być chociażby biurko, regał a może parawan, które oddzielają je od siebie. Dzięki temu dzieląc wspólna przestrzeń będą mogły również pobyć oddzielnie od siebie. W taki sposób młodsze nie będzie przeszkadzało starszemu w nauce czy odrabianiu lekcji, a samo będzie mogło się swobodnie bawić. Nie zepsuje to relacji między nimi i nadal będą umiały się dzielić, ale będą też mieć swoją własną, prywatną przestrzeń, dzięki której będą mieć poczucie indywidualności.
