Autor zdjęcia/źródło: flikr.com/Vale
Według badań OBOP-u co dziesiąta osoba miała kontakt z osobą molestowaną w dzieciństwie. Nie chcemy jednak popadać w paranoję i obawiać się wrzucenia do sieci choćby najbardziej niewinnego zdjęcia naszego dziecka, obawiając się, że będzie ono wykorzystane przez pedofila.
Co uznajemy za molestowanie?
Kontakt podczas którego zostały przekroczone granice intymności oraz poczucie bezpieczeństwa. Kiedy dziecko poprzez kontakt zostało wykorzystane do wywołania podniety seksualnej lub jej zaspokojenia. Aby osiągnąć tak niecne skutki dorosły:
- Obcuje z nagością dziecka w sposób nieusprawiedliwiony. Zasadna jest dla przykładu chociażby kąpiel dziecka.
- Pokazuje dziecku pornografię.
- Wykorzystuje dziecko do robienia zdjęć i filmów pornograficznych.
- Dotyka miejsc intymnych dziecka, onanizuje się przed nim lub namawia do brania udziału w czynnościach seksualnych.
Jak możemy stwierdzić, czy dziecko jest molestowane?
Otarcie narządów płciowych, piersi oraz brzucha, ból okolic intymnych oraz nietypowa wydzielina z narządów rodnych to objawy fizyczne widoczne dopiero po wnikliwej obserwacji. Zazwyczaj wychodzą one na światło dzienne dopiero, gdy nabieramy podejrzeń, że dziecko jest molestowanie i pod tym kątem je obserwujemy. U molestowanego dziecka pojawia się wiele objawów psychicznych jak:
- Unikanie kontaktu fizycznego jak przytulanie i głaskanie
- Moczenie nocne, koszmary senne i ataki lęku
- Nietypowe dla wieku zainteresowanie seksualnością
- Imitowanie zachowań seksualnych podczas zabawy lalkami
- Wspominanie o starszym przyjacielu i wspólnych tajemnicach
- Masturbacja
- Zamknięcie się w sobie
- Zaburzenia związane z jedzeniem. Zupełny brak apetytu lub kompulsywne objadanie się.
Jak powiedzieć dziecku o zagrożeniach, które na niego czyhają?
Ważne jest, aby wykształcić w dziecku pewność siebie, która pozwoli mu na zdecydowane wyrażanie swojego sprzeciwu. Niech wie, że może odmówić wykonania czegoś, co w jego rozumieniu jest niewłaściwe lub wzbudza w nim lęk czy wstyd. Sposób rozmowy powinien być jednak zależny od wieku dziecka. Dziecku w wieku przedszkolnym nie powiemy o zjawisku pedofilii bo tego nie zrozumie. Tematy dotyczące sfery seksualnej też nie maja sensu. W tym okresie przekazujemy tylko proste komunikaty jak:
- Nie wolno ci odchodzić z placu zabaw z kimś obcym.
- Nie wolno od obcych brać żadnych podarunków.
- Całować cię i przytulać mogą tylko rodzice oraz rodzeństwo. Gdy chce to zrobić ktoś obcy masz wołać głośno o pomoc.
Dziecko w wieku szkolnym ma już świadomość, że posiada miejsca intymne, które ukrywa przed innymi. Pierwsze rozmowy o seksie ułatwiają zdecydowanie poinformowanie dziecka, że są ludzie którzy krzywdzą dzieci seksualnie. Dziecko musi wiedzieć, że gdy ktoś chce zbliżyć się do niego fizycznie i dotykać go w miejsca intymne, powinno powiedzieć nie i próbować wezwać pomoc.
Jak pomóc dziecku?
Gdy doszło już do najgorszego, pohamujmy swoje nerwy. Teraz najważniejsze jest dziecko. Nie obwiniajmy go i krytykujmy. Nie zmuszajmy go też do wielokrotnego opowiadania o tym, co się stało. Nie rozdrapujmy bolesnych wspomnień. Zgłośmy się niezwłocznie na policję. Także poszukajmy pomocy w istniejących fundacjach. Skorzystajmy z pomocy specjalistów: psychologów i psychiatrów.
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
Internet – korzyści i zagrożenia>>
Dziecko w sieci – jakie zagrożenie niesie za sobą internet?>>
