DZIEŃ ZADUSZNYCH
Kiedy miedzianą rdzą
pożółkłych jesiennych liści więdną obłoki,
zgadujemy, czego od nas obłoki chcą,
smutniejące w dali swojej wysokiej.
Na siwych puklach układa się babie lato,
na grobach lampy migocą umarłym duszom,
już niedługo, niedługo czekać nam na to,
już i nasze dusze ku tym lampom wkrótce wyruszą.
Jeżeli życie jest nicią - można przeciąć tę nić,
i odpłynąć na obłoku niby na srebrnej tratwie...
Ach, jak łatwo, ach, jak łatwo byłoby żyć,
gdyby nie żyć było jeszcze łatwiej!
Niech pamięć o naszych najbliższych będzie ciepła
jak płomień zapalonego znicza!
niż w UFO
Warto czasem wyciszyć się i przemyśleć całe swoje życie.
Zadumać się nad swoimi wadami i zaletami.
Gdyż gdy jesteś szczęśliwą osobą i rozdajesz szczęście i radość innym jeszcze…Gdy przychodzą czerpać.
