Niech sobie mówią, niech nas nie lubią - spiewał przed czasy "papa dance" - pusty los i kredyt na życie.
Czy ktos będzie szanował zdanie "anonima" - czy ktoś zwróci uwagę na kogoś za kurtyny. Jeśli nie jest w stanie zdjąc maski - czy jest to przeświadczenie, chęci bycia kimś innym niż się jest?
Czy możliwość ukrycia samego siebie za bezimiennością pomaga w byciu lepszym?
Przecież bycie "nickiem" - również powoduje pewną anonimowośc ! Każdy może zapoznać się z moim mysleniem, moją wiedzą oraz wyrobyć sobie zdanie na temat nie tylko "nicka".
Czy to w sprawach kontrowersyjnych, seksu, iluzji, wiary !
Charakteru nie można zmienić więc po co bycie "anonimem" - rozkręcać wątek, podając sprzeczne czy też atakujące posty?
To moje zdanie, czekam na pewnego "anonima" aby mi to wyjaśnił :)
Oczywiscie liczę na wasze spostrzeżenia. Czy jest sens ukrywania się za nickiem "anonim"? Czy jesteśmy wtedy sobą?
