Niewidzialny przyjaciel może być zwykłym elementem zabawy świadczącej o dużej wyobraźni dziecka, a może też być zapleczem emocjonalnym dla małego dziecka, które w realnym życiu nie znajduje dość oparcia i poczucia bezpieczeństwa.Co o tym sądzicie???
Do szkoły
10 grudnia 2010 10:40 | ID: 349655
10 grudnia 2010 10:48 | ID: 349671
10 grudnia 2010 10:50 | ID: 349673
10 grudnia 2010 10:50 | ID: 349674
10 grudnia 2010 15:50 | ID: 350082
10 grudnia 2010 16:49 | ID: 350121
10 grudnia 2010 16:58 | ID: 350124
10 grudnia 2010 17:54 | ID: 350152
; "{$lang_lol}"){kind=small}
. Rozmawia też z misiami. Tak w przestrzeń raczej nie..
25 maja 2011 08:09 | ID: 536874
Moja ma nie widzialną przyjaciółke a jak ona nie moze przyjść do niej to,to rozmawia z Karolinka.Karolinka to jej lewa noga ,często jak nikt nie widzi maluje jej oczka usta itd.
Raz była śmieszna sytuacja bo nie pozwoliła się 2 dni kąpać bo bała się że Karolinka zniknie..;)
25 maja 2011 08:22 | ID: 536894
u Nas tak samo. Bawi się i do okoła niego jest pełno dzieci z którymi się bawi:)
Bardzo lubi nadawać ludzkie cechy swoim zabawkom. Ma jedna Owce za którą czesto mówie ja. Mały bardzo lubi gdy udaje tą Owce i czasem przychodzi i mówi " mamo mów owcą" To jest ta ze zdjęcia w moim profilu.
:)
A jeszcze ma duszka w plecaku który pilnuje go w przedszkolu.
25 maja 2011 08:25 | ID: 536900
Staiu ma bardzo bujna wyobraźnię i wymyślił dobie "Łaaa". Jest to prawdopodobnie lew i nie jest jego przyjacielem tylko kimś kogo młody się boi. Czasem przybiegał do nas i wołal "Uciekamy! Łaa goni Stasia1 Uciekamy". Raz nawet obudzil się w nocy z płaczem, że boi się Łaa.
Po tej akcji rozpoczeliśmy dochodzenie i odzwyczajenie się od Łaa. Za każdym razem gdy pojawiał się w młodego wypowiedziach od razu stwierdzaliśy, że nie ma żadnego Łaa i szybko odwracaliśy jego uwagę poprzez zabawę. Udało się, Łaa już nie odwiedza młodego.
Chcę jeszcze zauważyć, że nigdy go nie straszyliśmy żadnymi zwierzetami, postaciami czy czymkolwiek. Więc nie mamy pojęcia skąd mu się to wzięło.
25 maja 2011 09:15 | ID: 536990
U mnie jak córka była młodsza, to miala wymyślonego psa. Prowadziła go na wymyślonej smyczy, wołała go na ulicy i szczekala za niego. Ale im byla starsza to jej przechodzilo.
25 maja 2011 09:22 | ID: 537007
Inka co chwile wymyśla sobie a to psa, a to dziecko i nie widzę w tym nic złego. Mówi też , że ściana to sklep i pani ze sklepu jest niemiła. :P
Nie masz konta? Zaloguj się, aby tworzyć nowe wątki i dyskutować na forum.
Tworzymy społeczność rodziców
Adres redakcji:
ul.Białowieska 7/9 lok. 34
04-063 Warszawa
Napisz do nas:
info@familie.pl
Familie.pl – Internetowa Społeczność Rodziców. To Portal dla rodziców tworzony przez rodziców. Szczegółowy opis ciąży – tydzień po tygodniu, fazy porodu – przełam swój strach i nie bój się pytać. Na specjalnym forum dla rodziców znajdziesz rozwiązania wszystkich swoich problemów. Nasi eksperci – lekarze, prawnicy i wielu innych za darmo udzielają porad dla rodziców. Ślub i wesele, Ciąża, Rodzice – to tylko niektóre tytuły naszych serwisów. W każdym z nich znajdziesz coś dla siebie. Przyłącz się do nas!
Partner serwisu: 