Dać dziecku się wypłakać, czy uspokajać? - Forum

Jeśli chodzi o starsze dzieci (np. moją córkę) i widzę że jej płacz ma na celu wymuszenie na mnie czegoś to zostawiam ją aż się sama uspokoi. Mówie jej, że będę z nią rozmawiaćgdy przestanie płakać. Z maluszkami jest gorzej, bo one nie powiedząo oc chodzi. Przecież może im coś dolegać, ale tego nie mogą nam powiedzieć.

Jestem zdanie, że należy uspokoić. Dziecko nie płacze bez powodu. I to nie zależnie czy ma trzy dni, trzy miesiące czy trzy lata. Najpierw trzeba wyeliminowac przyczynę ( przy małym dziecku - zmieńić pieluchę dać jeść, pobyć razem z nim). Dzieci lubią być przytulane i bujane. Więc róbmy tak. To uspokaja dziecko!!!

Majka nie lubi być sama w pokoju a jest wprost w skowronkach gdy jest w pokoju tłok czyli siostra, mama, babcia, dziadek i ( jak przyjedzie ) tata.

Jestem przeciwniczką zimnego chowu. Zostawiania dziecka samego w łóżeczku "aż się wyryczy i ze zmęczenia zaśnie". Dziecko płacząc potrzebuje pomocy . Jeśli my jej nie udzielimy to kto? W ten sposób wzbudzamy w maluszku zaufanie do mamy, babci czy taty. Wiem , że to wymaga czasu i cierpliwości ale przy dziecku wszystko powinno uledz reorganizacji. I domowe zajęcia należy wykonywać gdy one śpią. I jeszcze jedna uwaga.Jeżeli reguralnie będziemy karmić i kłaść spać, to ono wyrobi sobie taki rytm jaki nam odpowiada. 

Moim zdaniem kazda mama ma intuicje która podpowie co może być dziecku gdy płacze .

Zgadzam się z annas82, przy starszym dziecku mamy widzą, jeśli dziecko próbuje płaczem coś wymusić, co innego przy maluszku. Najgorzej jest przy pierwszym dziecku, niedoświadczona mama najczęściej nie wie co jest dziecku. Do tego dochodzą te wszystkie dobre rady wszystkich dookoła, które tak naprawdę bardziej mącą niż pomagają, ale to już inna rzecz...

Zależy co jest powodem płaczu dziecka.

Jeśli dziecko płaczę tylko dlatego by wymusić coś na Mamie czy Tacie to należy dziecko odporowadzić do swojego pokoju w celu przemyślenia sobie swojego postepowania i powiedzieć,że jeśli się uspokoi to może przyjść z powrotem do rodziców.

Jednak powodem płaczu może być napotkana przykrość.Wtedy należy dziecko przytulić i uspokoić,zapytać co jest powodem płaczu.

Ostatnio będąc na Sylwestra u znajomych na córci szwagra wymuszano by zatanczyła tak jak nauczyła się tego na zajęciach tańca.Nie wytrzymała presji i rozpłakała się krzycząc "Ale ja nie chcę".W takiej sytuacji wiadomo dziecko należy przytulić i uspokoić.Chyba nikt nie chciałby by taka sytuacja doprowadziła do zniechęcenia dziecka do najlepszego zajęcia jakie wykonywało po zajęciach szkolnych.

Dziecko musi nauczyć się odrózniać emocje.I tutaj chyba intuicja rodzicielska powinna podpowiedzieć co zrobić w danej sytuacji.

Zgadzam się z tym, że sposób zależy od powodu płaczu... ale generalnie staram się uspokajać. Nawet jak Młody musi sobie popłakać to próbuję Go "przerzucić" na inne tory, żeby zapomniał o "problemie".

Póki co Młody nie wymusza płaczem niczego.

Myślę, że jeśli dziecko płacze, to należy spróbować je uspokoić. Mam takie poczucie,że jeśli pozostawiłabym płaczące dziecko, to czułoby się ono niezrozumiane i opuszczone.

Jeśli dziecko histeryzuje, to należy zostawić je w spokoju, póki histeria nie minie, ale wciąż być przy nim, żeby nie zrobiło sobie krzywdy.

Maluszka jak najbardziej trzeba uspokoić , ale przwaznie starsze dzieci płaczem wymuszają. miałam taką sytucje dłuższy czas i po  rozmowie z psychologiem kazała nie zwracac uwagi ,i wtedy problem się sończył. Najgorzej było w slepie, wpadał w Histerie. Teraz nie mam z nim problemu, jak cos chce to wie jak podejśc

generalnie uwazam ze trzeba uspokajać i przytulac, a jak sie uspokoi wypytać o przyczyne, nie lubię "zimnego chowu" pewnie dlatego ze mnie tak wychowano.

jeśli chodzi o histerię to dziś to przeszłam, płacz do upadłego, krzyki "mama" , aż dostał spazmów. a dlaczego? bo gotując dla niego kaszę manną - mieszanie!- nie wzięłam go na ręce! S. po raz pierwszy na niego nakrzyczał i zaniósł do łóżeczka, nic nie pomogło, tylko dostał płam na buzi, uspokoił się natychmiast u mnie na rękach.

No i kolejny raz napiszę,że ważna jesy stanowczość.Jak Tatuś mówi,że dziecko ma iść do pokoju żeby przemyśleć sobie swoje postepowanie a Mamusia tuli synusia czy córcie do siebie i mówi do męża "dobra już przestań przecież on/ona już nie płacze"to jak dziecko ma odróżnić kiedy rodzice są stanowczy?Takie sytuacje doprowadzają do tego,że to dziecko zaczyna rządzic rodzicami a oni sobie zwyczajnie na to pozwalają!!!

po pierwsze nie tyle płakał ile dostał prawie drgawek, po drugie wzięłam go dopiero jak kaszka się ugotowała i ją ostudziłam. akurat z S. uzgadniamy takie rzeczy i albo o n miał go przytulić albo ja - uzgodniliśmy że ja.

przemysleć to Szymek raczej jeszcze nic umie, ma dopiero 15 mcy.

Madziu ja jeszcze pamietam co wygadywałam będąc w ciązy , dlatego się nie obrażę. ogólnie masz rację , ale porozmawiamy jak twoje maleństwo się urodzi  - wtedy bardzo wiele się zmienia w mysleniu, a rozum często przegrywa z sercem matki

Ale skoro dostał drgawek to ktoś kiedyś pozwolił mu na takie zachowanie i teraz wykorzystuje to coraz częściej.Jest takie coś jak popełnianie błędów wychowawczych i każdy je popełnia.Wiem,że dla każdego rodzica takie zachowanie jest trudne bo na myśl nam przychodzi "jeśli nie poświęce uwagi synkowi to znak,że jestem złym rodzicem"NIE to nie prawda.Ważne jest by móc odpowiedzieć sobie na podstawowe pytania np.Czy ja jako rodzic mam tendencje do ulegania swojemu dziecku kiedy płacze? Jak wygląda system kar i nagród i czy jest dla dziecka wiadomy?Jesli dziecko wpada w histerię to znak,że chce zaspokoić potrzeby ważne tylko dla siebie!!!To moje zdanie :)

Każdy ma swój system wychowawczy :)

Gdy dzieci były malutkie zawsze próbowałam je uspokoić, bo skoro takich maluch płacze to znaczy, że mu coś jest! Ze starszymi jest inaczej, kiedy widzę, że płaczem pokzują nerwy i chcą coś wymusić to daję im się wypłakać, muszą się uspokoić nim zacznę z nimi rozmawiać

dostaje drgawek po długotrwałym płaczu, owszem zdarzyło sie to juz jak go zostawiłam z mamą bo musiałam pojechać do miasta miał wtedy 6 miesięcy - mama zrobiła wszystko oprócz stawania na rzęsach zeby się uspokoił, skończyło się na pogotowiu .

taka histeria zdarzyła mu się pierwszy raz , na ogół wyrzuca mi byty i ubrania z szaf. 

nie mam skłonnosci do pobłażania , znajomi wprost twierdzą ,ze jestem zbyt surowa. a szymkowi powiedziałam ze wezmę go ma ręce jak ugotuję kaszę i tak zrobiłam, mimo ze sie nie uspokoił . a co do kar i nagród to dopiero sobie to wypracowujemy , nie da się karać dziecka które nie rozumie o co mi chodzi- z tym sie ,mam nadzieję, zgodzisz.

anusiu ja nie komentuje twojego postepowania z maluszkiem po prostu takie postepowanie dziecka wobec rodziców jest częste :)

Podałam przykład,że uleglośc rodzicielska jest częstym zjawiskiem.Może rzeczywiście wydaje mi się tylko,że będę Mamą stanowczą a to się dopiero okaże.Na pewno jesteś dobrą Mamą jak każda,która chce dobrze dla swojego szkrabka :)

madziu najgorsze jest to że ja bym mu nieba przychyliła, a wiem ze muszę być surowa, serce mnie boli jak on płacze a ja konsekwentnie jestem stanowcza

 jak stałam przy tej kaszy to w srodku cała się trzęsłam i tylko sobie mówiłam wytrzymaj, nic sie nie dzieje, nic mu nie bedzie, nie mozesz iść i teraz go utulic, zrobisz to jak ugotujesz.

to naprawdę trudne, serce ma się w strzępeczkach

Sylwia ma takie etapy,że co rusz próbuje wszystko zdziałać płaczem,ale jak widzi że to jej nic nie daje to sama się uspokaja bo wie ze nie zwracamy na nią uwagi;)inaczej jest jak widzę że coś naprawdę jej dolega to wtedy na spokojnie próbuję  ją uspokoić i dotrzeć do przyczyny tego płaczu

Ja mysle ze wszystko zalezy od dziecka, jego wieku, no i pytanie czy jest przyczyna.

Ja generalnie jestem za tym, by uspokoic dziecko, jesli widze ze mała płacze, bo ma takie widzimisie - to siadam kolo niej, mowie do niej... i przechodzi... :)

Male dzieci inaczej nie potrafia pokazac swoich emocji przeciez...

Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta, ponieważ są różne rodzaje płaczu i to od tego wszystko zależy.

Maluszka do roku nigdy nie zostawiłabym samego płaczącego w pokoju! Taki maluch po prostu Musi mieć powód do płaczu: głód, chłód, niewygoda, ból, potrzeba bliskości. Nie mozna lekceważyć takiego sygnału u maluszka!

Z kolei u starszych dzieci często płacz jest spowodowany chęcią wymuszenia czegoś, starszaki potrafia juz grać na emocjach, dlatego, jeśli dobrze sie zna swoje dziecko, wiadomo, kiedy reagować (bo np. sie przewróciło), a kiedy nie (bo chce nową zabawkę).

Wszystko zależy od sytuacji. Czasem uspokajam czasem czekam aż się wypłacze. Każdy powód jest inny i to od matczynej intuicji i zdroworozsądkowego podejścia zależy co z tym płaczem zrobić:)