Niewolnictwo współcześnie istnieje? - Forum

Nie słyszałam o tkaich przypadkach...

Choć neiwolnictwem mozna też nazwać pracę za najniższą krajową...

Wiele takich przypadków opisywanych jest w telewizji. Dlatego nigdy nie wyjechałam do pracy za granicę. Boję się

Był chyba nawet niedawno taki przypadek, gdzie Polacy wyjechali na jakieś zbiory do Włoch. Nie dostali żadnego wynagrodzenia za swoją pracę i byli zamknięci . Jednak takie przypadki istnieją. W Polsce myślę że jedynie ogranicza się to do prostutucji ale w innych krajach zakres niewolnictwa jest duzo większy np. w krajach biednych. 

Gdzieś czytałam artykół o Haiti. Po trzęsieniu ziemi wzrosła masowa ,,wysyłka,, ludzi do innych krajów. Rodzice sprzedawali nawet swoje dzieci.

Nawet w Anglii byli przetrzymywani chyba wraz z  Ukraińcami. Kilka tygodni temu był reportaż w TV.

Nie oglądałam niestety...!

moim zdaniem praca w niektórych polskich marketach to prawie niewolnictwo..

Nie zgadzam się - pracownik podpisuje dobrowolnie umowę, dobrowolnie zgadza się na zaproponowane warunki i w każdej chwili moze odejść - gdzie tu niewolnictwo?

Niewolnictwo polega  nie tylko na przymusie pracy ale nie nimożliwości dokonania innej decyzji niż ta wymuszona mój drogi!

Również uważam, że czasem człowiek nie ma wyjścia i godzi się na niewolnicze warunki pracy.

Prawda bo czasem nie mają wyjścia i muszą pracować za grosze ale świadomie się decydują podpisując umowę. Takie niewolnictwo to wciąż inne niż to gdzie ludzie nie dostają żadnego wynagrodzenia, albo kobiety przymuszane do nierządu.

Ale każdy z tych przykładowych pracowników ma możliwość dokonania innej decyzji!

Jasne  iść  z rodziną pod most czy pracować za głodową stawkę - co byś wybrał???

Żyjemy w świecie wyzysku i tyle. Jak nie niewolnictw to praca prawie za darmo. Jak się okazuje wszyscy pracodawcy nas wyzyskują i tyle!

Jak to mądrze powiedział kiedyś Smoleń - "są ludzie, którzy mając do wyboru dostać kijem albo pięścią, wybiorą jedną z tych opcji, bo nie potrafią zrozumieć, że istnieje jeszcze inna opcja - nie dostać w ryj w ogóle".

No tak ! Odpowiedziałeś pokrętnie!

;) No tak, zawsze można pożerować na mopsie lub zostać dyrektorem banku heheeh te drugie dla nielicznych 

... ale całkiem logicznie ;) Ludzie na stałe przywiązani do kiepskiej pracy za najniższą krajową sami siebie skazują nie ten los. Przyzwyczaili się do rutynowo wykonywanych obowiązków i nie mają ambicji by sięgnąć wyżej... Chcieć, to móc ale pod warunkiem, że się prawdziwie czegoś pragnie a nie jedynie o tym mówi.

Dokładnie tak:)

jedni są na tyle silni żeby podjąć taką walkę i mają taką możliwość, drudzy takiej możliwości nie mają lub mają baaardzo znikomą. Gdy, żyje się z miesiąca na miesiąc , mając na utrzymaniu dzieci, nie mając wyksztalcenia, takie sznse są znikome, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach i rejonach z dużym bezrobociem..

Takie tłumaczenie nakręca całe błędne koło i produkuje bezrobotnych i tych, żerujących na pomocy ze strony państwa. Rejony z dużym bezrobociem - przecież nikt nie przywiązał nikogo na stałe i nie zakwalifikował do jednego worka z miejscem zamieszkania. Zawsze można się przeprowadzić... Małe dzieci same się nie rodzą. Jeśli ktoś ma ambicje, by zarabiać kilka tysięcy złotych miesięcznie to niech odłoży plany związane z macierzyństwem na "później" i zajmie się karierą. Wykształcenie - kształcić można się całe życie (tak czyni obecnie wiele osób). Rozmawiamy hipotetycznie. Ja też nie pretenduję na stanowisko dyrektora i żyjemy na bardzo średnim poziomie, lecz ja nie płaczę ludziom, że nie mamy za co żyć. Sami sobie wybraliśmy taką drogę. My postawiliśmy na rodzinę. Pieniądze to rzecz nabyta a jeśli ktoś uważa inaczej, to niech dąży do posiadania majątku. Każdy jest kowalem własnego losu. Takie jest moje zdanie

Zgadzam się to mu decydujemy o naszym życiu. Niestety narzekanie wysysamy z mlekiem matki a co do zmian: jesteśmy czasem zbyt wygodni i nie mamy ambicji by żyć lepiej ale są jednak przypadki że nie ma wyjścia.