Decyzja o powiększeniu/lub nie rodziny - co na nią wpływa?

U mnie wpływ na decyzję ma fakt że Maja ma już 5 lat i z każdym rokiem róznica wieku między dziećmi będzie coraz większa:(

U mnie przerwa miała wynosić 4 lata. Nie wyszło. Teraz różnica wieku to 5 lat. U mnie brałam pod uwagę FINANSE I NI CHCIAŁAM ŻEBY DZIECI DZIELIŁO WIĘCEJ LAT. Dla mnie to dobre rowizanie. Strsze zajmowało się czasem same sobą, a jak Wiki do szkoły poszłą, to byłam w domu i mogłam jej czas poświęcić. Narazie na kolejne mnie stać.

Aniu u mnie różnica jest aż 11 lat :)

no fakt za duzo roznica tez nie jest dobra:>

ale z drugiej strony lepsza bo jak jest rok po roku trzeba kupic drugie lozeczko a trzeba miec miejsce na przyklad :>

widzę, że się z Olą zgadzamy:)

Dziękuję Halszko... Choc czy wspaniałą?... Nie pwoiedziałabym. Często mam wiele wątpliwości... Ale mimo wszystko - dziękuję:)

I tak chciałabym tylko zaznaczyć, ze to nie tylko ze swojego powodu założyłam ten wątek:) Choc pewnie wyciagnę z niego sporo dla siebie.

Podrzucam wątek, bo mamy dużo nowych mamuś (moż ei tatusiowie się ujawnia:) ) na forum:

co wpływa na decyzję o powiększeniu rodziny w Waszym przypadku? Czym należy tak naprawdę się kierować?

Jesteśmy małżeństwem od 9 miesięcy o dziecku myslelismy już po ślubie.Zmiana pracy sprawiła u NAS,że Ja z ciążą chciałam poczekać,ale teraz powiedziałam sobie,że nie ma co zwlekać z dzieckiem trzeba zacząć działać.Wraz z mężem bardzo pragniemy mieć już maleństwo kto wie może będą to bliźniaczki (a jest to moje wielkie marzenie)

Ja miałam 14 lat jak siostra sie urodzia a brat miał 18.
Między moimi dziecmi jest równe 5 lat.
Według planu chciałam mieć jeszcze 1 przed 40-tką.
Ale z różnych względów zostajemy przy naszej dwójce..

Większości naprawdę nie zależy na dorabianiu się na zasadzie 'chcę piąty samochód, jeszcze jedno mieszkanie i kilkadziesiat tysięcy na koncie'. Większości zależy zwyczajnie na tym, żeby robiąc zakupy nie zastanawiać się, czy kupić jabłko czy banana albo czy pieniędzy na pieluszki wystarczy do końca miesiąca. Zależy im wyłącznie na tym, żeby dziecku nie brakowało czasem wręcz podstawowych rzeczy. To źle, że po narodzinach dziecka chcą się cieszyć nim, a nie zadręczać, czy im starczy ze wszystkim do tak zwanego pierwszego?

Skrajność z dorabianiem się bez opamiętania jest zła, ale tak samo złe (może nawet gorsze?) jest decydowanie się na dziecko nie mając na to kompletnie warunków, pod wpływem emocji, chwili, bo koleżanka ma dla niego takie fajne ciuszki !

My też się zdecydujemy na wszystko po kolei - najpierw studia, ślub, fundusze, później dziecko. I mam nadzieję, że się to uda. Nie mam zamiaru 'dorabiać' się pół życia, ale mamy dopiero po 20 lat, więc myślę, że jeszcze mamy czas. Pewnie, że czasem nachodzi mnie chęć, żeby już, że wręcz czuję tęsknotę za dzieckiem... Ale mam jeszcze troche rozumu, bo wiem, że dziecko to nie zabawka, a nakładów finansowych będzie potrzebowało minimum do 18, 19 lat. Miłością dziecka nie wykarmię, a to polskie kretyńskie stwierdzenie 'Bóg dał dzieci - Bóg da na dzieci' sprawia, że nóż mi się otwiera w kieszeni! Zupełna bezmyślność!

Święte słowa

Tak, jak niektórzy Polacy czekają z decyzja o dziecku z powodów, o których Ty piszesz Leno, tak są inni, którzy Czekaja z powodów, o których piszę ja...

Uwierz, że nie wszyscy czekają dlatego, bo nie stać ich na pieluszki.

Są tacy, co wolą kupować drogie kosmetyki, markowe ciuchy i podróżować...albo kupić ten piąty samochód, o którym piszesz.

I druga sprawa: godne pod względem finansowym czy inaczej mówiąc stabilne materialnie życie też dla każdego oznacza co innego. Dla Ciebie mogą to być dochody w granicach 4-5 tys. dla mnie w granicach 2-3 tys. (oczywiście przykład hipotetyczny). Wszystko zależy od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni, jakie mamy aspiracje, jak sobie w życiu radzimy.

Co do tego powiedzenia też uważam, że jest głupie;)

Mnie chodzi o to, że jak o zwykle w życiu bywa, każda skrajność jest zła. Ja nie potrzebuję willi z basenem i wakacji na Hawajach 3 razy do roku. Chcę tylko, żeby moja rodzina mogła normalnie żyć, mieć 'bezstresowe' pieniądze na bieżąco, ale i też odłożyć i nie wyliczać każdego grosika tak jak napisałam o jabłku czy bananie. Podejrzewam, że tym z piątym samochodem i czwartym mieszkaniem tak naprawdę nie potrzeba dziecka do szczęścia jako członka rodziny, ale kolejnej ładnej rzeczy do wystroju domu.

Co do kosmetyków - nie każde drogie znaczy dobre. Co do markowych ciuchów - wolę kupić rzadziej jeden ciuch, a naprawdę dobry, niż w używanej oddzieży kilkanaście, które często się później rozsypią. Co do podróżowania - podróżowanie z głową nie jest niesamowicie drogie, nie potrzebuję hotelu x-gwiazdkowego, żeby mieć piękne wakacje. Wszystko jest dla ludzi - ja chcę tylko normalnie żyć, bez tłumaczenia dziecku, że w tym miesiącu nie kupię mu jabłka i banana tylko jedno z nich, a na wycieczkę nie pojedzie z klasą bo nas nie stać, a do babci nie pojedziemy, bo paliwo jest zbyt drogie.

Finamnse są glówną przyczyną.

finase jak najbardziej